Bezoek aan de vulkaan
Blijf op de hoogte en volg Saskia
17 Augustus 2014 | IJsland, Reykjavik
Vandaag staan er niet zo veel kilometers op het programma, voor onze eerste activiteit hoeven we zelfs maar een klein half uurtje te rijden vanaf ons overnachtingsadres in Laugarvatn. We beginnen de dag in Thingvellir Nationaal Park, hier liggen de Noordamerikaanse en Euraziatische aardplaten boven de grond en wordt de spleet tussen de twee platen, die hier ca. 4 kilometer breed is, jaarlijks ca. 2 cm groter. Op deze plek kwam al in de 10e eeuw het “parlement” bij elkaar. De omgeving is prachtig, met veel groen en het water van het meer van Thingvellir is erg blauw. De stralende zon droeg natuurlijk wel positief bij aan dit beeld. Wel waaide er weer een stevig windje, niet zo stormachtig als gisteren, maar het zorgde er wel voor dat het kouder aanvoelde dan de 13 graden die de temperatuurmeter aangaf. Thingvellir was kleiner dan we verwacht hadden en dus moesten we iets verzinnen om de tijd te overbruggen naar de excursie die voor vanmiddag op het programma stond. Even de reisboeken geraadpleegd en toen bleek dat we niet zo ver van de Kerid krater vandaan waren en dat we daar met een mooie route langs het Thingvellir meer naar toe konden rijden. Langs die route lag weer een geothermale centrale en kwamen we ook diverse toerfietsers tegen die mee leken te doen aan een route rond het meer. De krater met kratermeer van Kerid is niet erg groot, in een kwartier loop je er, over de rand, helemaal omheen. Wat wel opviel is dat dit de eerste plek is waar we “entree” moesten betalen of in ieder geval een verplichte bijdrage om dit soort plaatsen in stand te houden. Tot nu toe hebben we alle watervallen, parken e.d. gratis kunnen bezoeken. Na dit bezoek werd het tijd om naar Bláfjöll te gaan, het wintersportgebied ten zuidoosten van Reykjavik, waar we ons moesten melden voor de middagexcursie. Op weg daarheen kwamen we nog langs de plek waar het blauwe water van het meer van Thingvellir (via allerlei kleinere watertjes) in het grijze water van de Hvíta-rivier stroomt, mooi om te zien. Onderweg ook nog even gestopt om bij een bakker belegde broodjes te kopen want er was geen tijd meer om uitgebreider te lunchen. Om half 3 moesten we op de parkeerplaats van het wintersportgebied zijn, de organisatie zou rond die tijd vanuit Reykjavik arriveren met de overige deelnemers die de vulkaan Thrihnukagigur willen bezoeken. We krijgen eerst een korte instructie van onze gids Maria en begonnen toen aan onze hike over de lavavelden richting de vulkaan. Over het algemeen was het goed te doen, er was een pad uitgezet en de eerste 2,5 kilometer gaan over vlak terrein, daarna gaat het lichtjes omhoog en kom je aan bij het basiskamp, een aantal cabines waar je soep en drank kunt krijgen. Daar wordt de groep in kleinere groepjes verdeeld en vervolgens ga je dan om beurten met jouw groep de vulkaan op (een klim die ca. 30 meter omhoog gaat) om je in een glazenwassersliftje in 7 minuten omlaag te laten zakken in de magmakamer. De vulkaan is vanbinnen ingestort en zo is er een ruimte van ca. 120 meter hoog met een “vloeroppervlakte” van ca. 80 x 50 meter ontstaan die bezaaid ligt met stukken lava in allerlei maten en kleuren. Ook de wanden zijn fantastische gekleurd en een aantal bouwlampen zorgen voor uitlichting hiervan. Je blijft een half uurtje beneden en dan is het weer tijd voor een 7 minuten durende liftreis naar boven. Wat een onvergetelijke ervaring, zo mooi dat we dit mee hebben kunnen maken! Na het bezoek aan de vulkaan begonnen we weer aan de hike van ca. 3 kilometer over de lavavelden terug naar de auto. Daarna door naar Reykjavik, we moesten nog zo’n 40 kilometer rijden voor we bij ons overnachtingsadres aankwamen, hetzelfde adres als de eerste nacht, al blijven we hier nu 2 nachten. ’s Avonds heerlijk gaan eten bij Laekjarbrekka, op loopafstand van ons guesthouse, dus lekker flesje wijn erbij.