Watervallen en regenbogen

Vandaag stond de langste etappe op het programma, in eerste instantie een route van bijna 400 kilometer uitgestippeld maar bij nader inzien zouden we dan toch wel erg lang onderweg zijn i.v.m. een paar slechte gravelwegen. Uiteindelijk hebben we vandaag toch nog 338 km gereden waarvan een groot deel over de ringweg van IJsland, weg nummer 1. We begonnen echter vanmorgen met een afslag naar een hele slechte gravelweg (nummer 864) om aan de oostzijde van de Dettifoss te komen, volgens de reisboeken is dit de mooiste kant om deze krachtigste waterval van Europa te bewonderen. Dat zal ongetwijfeld kloppen maar je moet er wel wat voor over hebben om er te komen in een Hyundai i20. De slechtste weg die we tot nu toe zijn tegengekomen, vol met kuilen en grote stenen op de weg en dat 28 kilometer lang (heen, diezelfde weg moesten we ook weer terug). Maar de Dettifoss is het wel waard, de waterval zelf is enorm krachtig en stort met groot geweld naar beneden en ook de omgeving is prachtig met aan de oostzijde mooi zicht op de canyon waar de rivier in stroomt. Bovendien werden we al de hele morgen, ook onderweg, getrakteerd op de ene na de andere regenboog, dat krijg je met zoveel afwisseling in weer, zon, motregen, zon, motregen en zo ging het maar door, zelden zo vaak mijn zonnebril op en af gezet. Na een korte koffiestop op de terugweg waar we heerlijk verse, nog warme, appelkoek bij kregen weer de ringweg op. Even overleg gehad of we een paar kilometer verderop opnieuw een gravelweg zouden nemen, een stuk van de oude ringweg in dit geval (weg 901). Toch gedaan, zeker omdat de reisboeken aangeven dat deze door een veel mooier gebied komt dan de nieuwe weg. We weten het natuurlijk niet zeker (omdat we de nieuwe weg niet gereden hebben) maar deze oude weg was zeker de moeite waard en bijna overal goed te doen, zelfs de maximaal toegestane snelheid van 80 km per uur kon op grote stukken gereden worden. Nadat we terug op de huidige ringweg zaten hebben we veel watervallen gezien, de een wat groter dan de ander. Rond 2 uur waren we in de “hoofstad” van het oosten van IJsland, Egilsstadir. Hier de auto maar weer volgetankt en ‘m ook maar even gewassen om te zien of we al schade hadden opgelopen, dat is gelukkig niet het geval. Na een heerlijke lunch doorgereden naar de Hengifoss, de op twee na hoogste waterval van IJsland. Je moet er een stevige klim over een redelijk pad van zo’n 30 minuten voor over hebben maar dan krijg je fantastisch uitzicht op de Hengifoss die over de rand van een rots naar beneden valt. Halverwege is nog een waterval en die is eigenlijk nog mooier door de basaltkolommen die hier gevormd zijn. Na het bezoek aan de Hengifoss was het nog maar 8 kilometer naar Hallormsstadur, de plaats waar we vannacht verblijven in een oude huishoudschool.