Zeehonden spotten

Vanmorgen werden we pas om half 8 wakker en dus waren we later op weg dan normaal. Op zich niet zo’n probleem want we wisten dan we onderweg niet veel te zien zouden hebben, dit deel van IJsland wordt beschouwd als een van de “saaiste” delen. Wat ons in ieder geval opgevallen is: veel verlaten boerderijen, de eigenaren konden blijkbaar niet meer genoeg inkomsten genereren of konden niet meer tegen de eenzaamheid of de continue aanhoudende wind (of een combi van dat alles). Doel van deze dag was een bezoek aan het schiereiland Vatnsnes, de plek in IJsland om zeehonden te spotten. Ook dit schiereiland is niet spectaculair op het gebied van natuurschoon en het waait er enorm. De omgeving doet ons aan Schotland denken. Inderdaad op 3 plekken zeehonden gezien die uit lagen te rusten op zandbanken of rotspartijen. Van de eerste spotplek bij Ósar via het zwarte strand naar de Hvítserkur gelopen, een 15 meter hoge rotsformatie in zee. Hvítserkur betekent wit shirt, de rots dankt deze naam aan de vele vogelpoep. Na deze tussenstop doorgereden naar Geitafell, ons lunchadres. Hier een heerlijke vissoep gegeten waar we wel bijna een uur op hebben moeten wachten. Daarna door naar de twee andere spotplekken waar we ook in beide gevallen zeehonden hebben gezien. Na het bezoek aan Vatnsnes nog een paar kilometer naar Laugarbakki, waar we weer in een Edda hotel overnachten. Totaal hebben we vandaag 263 kilometer gereden.