De rondreis is nu echt begonnen

Vandaag dan het echte begin van de rondreis. Vanmorgen waren we extra vroeg wakker, waarschijnlijk het gevolg van het tijdsverschil van 2 uur met Nederland. Dus zaten we al om half 9 in de auto en reden we zonder problemen de stad uit de weg nummer 1 op. Dat is de ringweg die helemaal rond IJsland loopt en die we grotendeels zullen volgen. Vandaag hebben we echter al een stuk overgeslagen omdat we het grootste schiereiland van IJsland, Snaefellsnes wilde bezoeken. Net buiten Reykjavik begon het wat te miezeren maar al snel zagen we in de verte het zonnetje schijnen en dat is het een groot gedeelte van de dag blijven doen. Snaefellsnes is zeer dunbevolkt, hier en daar een gehuchtje en af en toe iets wat ze hier een stadje noemen. Veel lavavelden en al van verre zie je de Snaefellsnesjökull, de gletsjer liggen. Onze eerste echte stop was de Eldborg, een explosiekrater. Je kunt er met een wandeling van ca. een uur naar toe (en dus ook weer een uur terug) maar we vonden de foto’s niet indrukwekkend genoeg om daar energie in te stoppen. Ook al veel watervalletjes gezien en onze eerste serieuze waterval, de Bjarnafoss. Onderweg gestopt voor de lunch in Helnar, een piepklein havenstadje met direct naast de haven een grote vogelrots. Hier hebben we een korte wandeling door de lavavelden langs de kust gemaakt. Daarna via Ólafsvík en Grundarfjördur naar ons eindpunt Stykkishólmur, een vissersplaats in het noorden van dit schiereiland. Van hieruit vertrekt morgen de ferry naar Brjánslaekur, de overtocht duurt zo’n 2,5 uur maar hiermee besparen we een autotocht van bijna 300 kilometer. We steken de Breidafjördur over en hebben kans om nog wat te zien onderweg (vogels, zeehonden). Vandaag hebben we in totaal 312 kilometer gereden en dat is niet tegengevallen al vergt het, door het lege landschap, de lage maximum snelheid van 90 kilometer per uur en plotseling overstekende schapen wel veel concentratie. De dag afgesloten met een heerlijk diner bij Restaurant Narfeyrarstofa waar we begonnen met een “avontuurlijk” voorgerecht met o.a. dwergvinvis (taai), haai (zuur), zeewier (smaakloos) gevolg door mosselen voor de een en blue ling, een magere kabeljauwsoort voor de ander.